Editorial
Letra e hapur e imameve të Strugës drejtuar të ashtuquajturit kryetari i BFI-së, Shaqir Fetait, hedh dritë mbi një skandal që ka të bëjë me përdorimin e fondeve të grumbulluara për një aksion humanitar. Hetimet tregojnë se këto fonde janë vjedhur nga drejtuesit aktual të BFI-se
Në një kohë kur solidariteti dhe mbështetja për ata që vuajnë janë më të nevojshme se kurrë, çdo ngjarje që përfshin keqpërdorimin e donacioneve për shkak të një administrimi të pasinqertë është një thyerje e besimit të komunitetit dhe një njollë në integritetin e institucioneve që i mbledhin ato. Rasti që ka shpërthyer në Strugë, ku donacionet për të ndihmuar Jabllanicën në Bosnje e Hercegovinë janë keqpërdorur, është një shembull flagrant i mënyrës se si mund të dëmtohen vlerat më të thella të besimit dhe solidaritetit.
Një skandal i tillë është shqetësues për shumë arsye. Para së gjithash, ai e shkatërron besimin e donatorëve dhe të xhematit në mundësinë që paratë e mbledhura do të shkojnë për nevojat e atyre që vërtet kanë nevojë. Kur qytetarët dhurojnë para për të ndihmuar ata që janë në nevojë, ata besojnë se çdo lekë do të përdoret me nder dhe transparencë. Në këtë rast, të dhënat e paraqitura nga sekretari i përgjithshëm i BFI-së, Irsal Jakupi, që justifikojnë përdorimin e një pjese të donacioneve për nevoja të BFI-së, vetëm sa e keqësojnë situatën. Argumenti që "30% e shumës së grumbullur për humanitet mund të përdoret për nevojat e BFI-së" nuk mund të justifikojë aspak fshehjen e fondeve dhe përdorimin e tyre për qëllime të paqarta. Nën një këndvështrim etik dhe ligjor, kjo është një shkelje e qartë e besimit dhe e përgjegjësisë që mbartin këto institucione, si dhe një vjedhje klasike e qytetarëve.
Në këtë kontekst, roli i Irsal Jakupit, Sekretarit të Përgjithshëm të BFI-së, është i veçantë për shkak të historikut të tij të njohur për praktika të tilla të dyshimta. Jakupi, i njohur si “kryehajni” i BFI-së për shkak të përfshirjes së tij në raste të mëparshme të abuzimit me fondet, ka arritur që të përdorë pozitën e tij për të justifikuar një vjedhje të dukshme të donacioneve. Justifikimi i tij është jo vetëm absurd, por edhe i dëmshëm për besimin dhe transparencën që duhet të ekzistojë në çdo institucioni fetar që menaxhon fonde të tilla.
Një pyetje e thjeshtë që ngrihet këtu është: si është lejuar që një individ me një histori të tillë abuzimi, si Irsal Jakupi, të qëndrojë në një pozicion kaq të fuqishëm brenda BFI-së dhe të ketë mundësinë të manipulojë me fonde të grumbulluara për qëllime humanitare? Përgjigja është e thjeshtë: sepse nuk ka pasur mbikëqyrje, dhe nuk ka pasur vullnet politik dhe institucional për të ndërmarrë hapa konkretë për të ndaluar këtë keqpërdorim. Si pasojë, liderët e BFI-së, duke përfshirë të ashtuquajturin kryetar Shaqir Fetain, vazhdojnë të lejojnë këtë lloj korrupsioni dhe keqpërdorimi, duke mos ndërmarrë asnjë masë efektive për të siguruar llogaridhënie dhe transparencë.
Këtu, roli i Shaqir Fetai është po ashtu kritik. Në vend që të ndërmarrë masa të menjëhershme dhe të ashpra ndaj Irsal Jakupit dhe të tjerëve të përfshirë në këtë skandal, ai zgjedh të mbajë një qëndrim të heshtur dhe pasiv. Ky qëndrim jo vetëm që minon autoritetin e tij si lider i BFI-së, por edhe e bën të dyshimtë integritetin e tij si udhëheqës. Në vend që të mbrojë interesat e xhematit dhe të sigurojë që donacionet të përdoren për ato që janë mbledhur – ndihmën ndaj Jabllanicës – Fetai zgjedh të injorojë kërkesat për transparencë dhe të mbajë një qëndrim të mbyllur. Kjo është një shpërfillje e thellë e kërkesave të komunitetit dhe një shenjë e paaftësisë për të udhëhequr me përgjegjshmëri.
Kjo sjellje është e papranueshme në çdo kuptim, jo vetëm moral, por edhe ligjor. Abuzimi i fondeve humanitare është një vepër e rëndë, dhe nëse BFI nuk merr masat përkatëse për të siguruar transparencë dhe llogaridhënie, ky skandal mund të përfundojë me pasoja ligjore për ata që janë të përfshirë. Ndaj, është e nevojshme që autoritetet kompetente, përfshirë prokurorinë, të ndërmarrin hetime të plota për këtë çështje dhe të garantojnë që çdo keqpërdorim i fondeve humanitare do të ketë pasoja të rënda për ata që e kanë abuzuar me to.
Në përfundim, ky është një moment kritik për BFI-në dhe për të gjithë ata që udhëheqin këtë institucion. Shaqir Fetai dhe Irsal Jakupi, si figura kryesore të BFI-së, duhet të përballen me pasojat e veprimeve të tyre dhe të sigurojnë që çdo donacion i ardhshëm do të menaxhohet me transparencë dhe përgjegjësi. Pa këtë lloj përgjegjshmërie, BFI do të mbetet një institucion që abuzon me besimin e njerëzve dhe shfrytëzon pozitat e tij për të pasuruar individë të pakta, ndërkohë që dëmton thellësisht vlerat e solidaritetit dhe humanizmit.
Çfarë është akoma më shqetësuese është se ky rast, sipas dëshmive nga imamë të Strugës, është vetëm një pjesë e një praktikë më të gjerë që mund të jetë zhvilluar për vite me radhë. Kjo është një përpjekje për të justifikuar veprime të dyshimta, duke përdorur pozitat e pushtetit për të mbuluar veprimet e gabuara. Kjo formë e menaxhimit të donacioneve është një abuzim i pushtetit dhe një fyerje ndaj atyre që dhurojnë me shpresën se paratë do të përdoren për qëllime të mira.
Për më tepër, këto keqpërdorime dhe mungesa e transparencës nuk janë vetëm një problem moral, por edhe ligjor. Kjo ngre pyetje të rëndësishme rreth mënyrës se si këto fonde janë mbledhur, administruar dhe shpërndarë. Nëse ka dokumente që justifikojnë përdorimin e një pjese të donacioneve për BFI-në, këto duhet të publikohen menjëherë dhe të bëhen të qarta për të gjithë ata që kanë dhuruar. Nëse jo, atëherë është e nevojshme që autoritetet kompetente të ndërhyjnë dhe të hetojnë këtë çështje për të garantuar që do të mbahen përgjegjës ata që abuzojnë me këto fonde.
Sekretari i përgjithshëm i BFI-së, Irsal Jakupi, që ka marrë pjesë në justifikimin e përdorimit të donacioneve për qëllime të paqarta, duhet të marrë përgjegjësinë për rolin e tij në këtë keqpërdorim. Përdorimi i pushtetit për të fshehur dhe justifikuar shfrytëzimin e fondeve për nevoja të brendshme të BFI-së është një veprim i papranueshëm dhe një shkelje e etikës. Ky rast, gjithashtu, ngre dyshime për një praktikë të mundshme të menaxhimit të fondeve të ngjashme edhe në myftinitë e tjera të vendit.
Në këtë kontekst, kërkesa për transparencë dhe hetime të mëtejshme është e domosdoshme. Komuniteti i Strugës, së bashku me imamat dhe këshillat e xhamive, kërkojnë llogaridhënie dhe transparencë të plotë për çdo fond të mbledhur, duke përfshirë detaje për secilën xhami dhe secilin individ që ka kontribuar. Pa këtë lloj transparence, e gjithë ngjarja do të vazhdojë të mbetet e dyshimtë dhe e paqartë, duke e dëmtuar rëndë besimin që ka publiku në institucionet fetare dhe në mundësinë e ndihmës humanitare.
Në përfundim, ky është një moment kritik për BFI-në dhe për udhëheqësit e saj. Ata duhet të tregojnë përgjegjshmëri dhe transparencë, dhe të sigurojnë që çdo donacion do të përdoret vetëm për qëllimet e tij legjitime. Puna e shenjtë e humanizmit nuk mund të bëhet pre e manipulimeve dhe abuzimeve të pushtetit. Kjo është një mundësi për të rikthyer besimin dhe për të vërtetuar se solidariteti dhe ndihma e sinqertë janë parimet që duhet të udhëhiqen në çdo moment, veçanërisht në kohë të krizave.
Kliko: