Në një shoqëri ku liria e fjalës duhet të jetë një shtyllë e fortë, çdo tentativë për ta shtypur atë është një kërcënim për themelin e demokracisë. Shaqir Fetai, sipas denoncimeve të shumta (si dhe kërcënimeve verbale), ka krijuar një atmosferë të tillë të frikës dhe intimidimit ku askush nuk guxon të shprehë një mendim kritik ndaj tij. Kjo nuk është thjesht një mbrojtje e interesave personale, por një shprehje e shovinizmit dhe arrogancës që e lidh lirinë e shprehjes me një ndikim të pakontrolluar dhe të pamatur.
Ndërsa ne dëgjojmë shpesh për mundësinë e ngadalësimit të zhvillimit të një shoqërie të drejtë dhe transparente, kjo është një ftesë për të reflektuar në lidhje me figura të tilla që synojnë të krijojnë një sistem ku të gjithë janë të detyruar të heshtin përballë sjelljeve të tyre. Shaqir Fetai, përmes kërcënimeve dhe presionit ndaj atyre që guxojnë të kritikojnë, e ka shndërruar vetveten në një entitet të padiskutueshëm dhe të pacensuruar. Mbi të gjitha, ai tenton të na paraqitet si një autoritet absolut, ndonëse nuk mund të sigurojë as një justifikim të logjikshëm për qëndrimet e tij. Në vend të transparencës, ai përpiqet të imponojë heshtjen, duke e shfrytëzuar pushtetin e tij për të sqaruar një situatë, jo përmes argumenteve, por përmes frikës dhe manipulimit.
Një tjetër aspekt i shqetësueshëm i sjelljes së Fetait është mënyra se si ai ka krijuar një imazh të pandashëm nga perceptimi i vetvetes si një personazh "i devotshëm", për të cilin çdo kritikë e thjeshtë është një fyerje dhe një akt i pandershëm. Ky lloj mendësie na kthen pas, drejt ideologjive të diktaturës, ku figura autoritare nuk duron asnjë kundërshtim dhe përdor çdo mundësi për të minuar çdo zë të pavarur që mund të rrezikojë statusin e tij.
Çfarë mund të na mësojë kjo? E para dhe më e rëndësishmja, është se fjalën e lirë nuk mund ta shohim si një dhuratë që mund të jepet vetëm nga figura autoritare si Fetai, por si një të drejtë e çdo individi të shoqërisë. Për të mbajtur në këmbë këtë të drejtë, ne duhet të jemi të gatshëm të luftojmë çdo tentativë për të shuar çdo mundësi shprehjeje dhe për të larguar ato individë që e shohin vetveten si mbrojtës të "pashqetësueshëm" të rendit të tyre personal.
Kjo mund të shndërrohet në një luftë të vazhdueshme për transparencë dhe ndershmëri. Shoqëria që duam të krijojmë është ajo ku individët kanë të drejtën të shprehin mendimin e tyre pa pasur frikë nga ndëshkimet, dhe aty ku të gjithë janë të mbrojtur nga ligji, pa privilegje të veçanta. Vetëm kështu mund të ndërtojmë një kulturë të shëndetshme, ku çdo individ mund të kontribuojë në diskutimet dhe vendimet që ndihmojnë zhvillimin e shoqërisë, që shoqëria të jetë dëshmitare e transparencës, llogaridhënies dhe debatit publik! Vetëm përmes transparencës, llogaridhënies dhe debatit publik mund të sheshohen dhe të hidhen poshtë të gjitha shpifjet apo manipulimet eventuale me opinionin. Kërcënimet, shantazhet, proceset gjyqësore, ndërrimi i vendit të punës, i qytetit ku duhet të punohet, apo edhe largimi nga vendi i punës, janë metoda hyrëse në përforcimin sa më të madh të fjalës së lirë dhe të publikimit të shkrimeve që mund të jenë të disfavorshme, qoftë kjo edhe për Shaqir Fetain, i cili tashmë është shndërruar në prototip ideal që shkakton skandale të cilat është haram të heshten!
Shaqir Fetai duhet të kuptojë se pushteti nuk është një mjet për të shtypur mendimin publik, por për të siguruar një mjedis ku të gjithë mund të kontribuojnë, të kritikojnë, dhe të zhvillojnë mendime të pavarura. Njeriu i lirë, ai që e do të vërtetën mbi çdo Shaqir Fetah, nuk duhet të hesht nga frika e frikësimet, por gjithnjë duhet të jetë në ballë të luftës kundër censorëve dhe kundër atyreve që mundohen ta ngulfasin fjalën e lirë, qofshin ata edhe Shaqir Fetah!
Ky editorial synon të shprehë shqetësimin për mënyrën se si figura si Shaqir Fetai mund të imponojnë një atmosferë ku liria e shprehjes është e kërcënuar, duke përdorur presionin dhe kërcënimet për të penguar mendimet dhe kritikën./LMR në BFI/